راه استاد

خیلی از امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دور هستیم،

آیا در خیمه ایشان باید حضور و غیاب باشد؟

آیا باید نگاه هرز باشد؟

سخن لغو بگوید؟

چون عالم همه به هم مرتبط است لذا گناهان اشخاص روی دیگران نیز تأثیر می گذارد به خاطر همین در روایت آمده که وقتی شخصی تازه جوانی را از روی شهوت ببوسد ملائکه او را لعن می کنند.


امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) زندانی أعمال ماست، برای انکه به حضرت کمک کنیم که برای کمک کردن باید ابتدا درک کنیم که عالم مرتبط به هم هستند و أعمال ماروی هم تأثیر می گذارد .


رابطه ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اسنادهایی که زیر مجموعه وجودی ایشان است، به اعتبار اینکه " اَنا و علیّ أَبَواهذه الأمّة " و به اعتبار اینکه زهراء(سلام الله علیها) " أمّ ابیها " می باشد، مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پدر خلقت است و زهراء (سلام الله علیها) مادر این مجموعه است و شیفتگان فرزندان خاصّ ایشان هستند.


اگر مسلمانان، بالخصوص شیعیان و مخصوصاً کسی که در خیمه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نمک ایشان را خورده، گناه کنند، همه ی مصیبت ها به سمت ایشان رو می آورد لذا در دعای ندبهـ آمده :     

" عزیزٌ علیَّ ان تُحیطَ بک دونِیَ البلوی".

امام زمان(عج) نیز از ما توقعاتی دارند، که کم ترین مقدار آن اجتهاد است و بالاترین مرتبة توقع بی نهایت است و بستگی به ظرفیت ها دارد.


دروس حوزوی، فقه و اصول و منطق و فلسفه موجب حکمت نمی شود و مقدمه هستند برای حکمت، و حکمت در وجود خود ماست « جَرَت ینابیع الحکمه من قلبه ...»، امام صادق(ع) به عنوان بصری در 94 سالگی می فرمایند: اگر طلب علم می کنی از نفس خود شروع کن « فاِن اَردتَ العلمَ فَاطلُب اولاً فی نفسک ». در وجود خودت بندگی را جستجو کن:

دیدی آن کس طلب جام جم از ما می کرد                        آنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می کرد


تاریک شدن قلب یکبار با خوردن طعام شبه ناک است و یک بار نیز باعدم مراعات در کیفیت خوردن است و در روایت بذر خطا و گناه انسان را پر بودن شکم او دانسته اند. « اوّلُ معصیه یعملها العبد شبع البطن »


پس قلب پاک با مراعات ذی طلبگی به دست می آید، که بانخوردن زیاد طعام قلب پاک خواهد شد، وقتی قلب پاک باشد و حق تعالی در آن راه یابد، حکمت برآن جاری می شود و به مراتب نورانیت قلب به اهل بیت علیهم السلام نزدیک خواهیم شد چون ایشان از هر پلیدی به دور هستند

یک بار حلال بودن غذا را در نظر می گیریم و یک بار طیّب بودن طعام را درنظر می گیریم، حلال بودن غذاهایی که ما می خوریم معلوم است چون سرسفره حضرتیم و از حق امام و وجوهات است، ولی مراتب طیّب بودن غذا (یعنی طیب، امام را به همراه داشته باشد) به میزان وکیفیت طلبگی بستگی دارد و اگر طلبه به امور طلبگی رسیدگی نکند حتی امکان دارد غذا طیب نباشد بلکه حرام هم خواهد شد یعنی از طیب بودن کاسته بشود تا به مرز حلال بودن برسد بعد از حلال بودن هم کاسته بشود تا به مرز حرام بودن برسد.

امام حسین(ع) وقتی خواستند در کربلا صحبت کنند، دشمن باهلهله نگذاشت، حضرت فرمودند: « مُلِئَت بُطونِکم منَ الحرامِ والشُّبهَه»که نمی گذاشتند کلام امام به گوش ها برسد. الآن هم اگر کسی صدای امام زمان(عج) را نمی شنود، به خاطر این است که غذایش شبهه ناک است.


در قرآن آیه ای است که می فرماید: در وجود انسان دوقلب قرار داده نشده که هم خوبی را انتخاب کند و هم بدی را، در یک مکان نمی شود هم تاریکی باشد و هم نور باشد ولی می شود نورانیت مراتب داشته باشد و ظلمت نیز مراتب داشته باشد.     « ماجَعَلَ الله لرجلٍ من قَلبَین فی جوفه » ذی المقدمه: هرچه که از نورانیت قلب کم شود به ظلمت قلب افزوده می شود.

قلب انسان از ابتدای خلقت پاک است « القلب حرم الله، لاتُسکن حرم الله غیرالله » آنچه باعث ظلمت قلب می شود و ظلمت را بیشتر می کند غذای شبه ناک خوردن است

وقتی شخصی مطابق روایتی دربارة خندة پیامبر(ص) عمل کند، ملائکه این عمل که مطابق با روایات بوده را در وجود او ثبت می کنند و این بذری می شود در وجود آن شخص، در این حالت حق تعالی عمل دیگری را روزی او می کند و همین طور او به مقدار عملش جلوة رسول الله(ص) می شود؛ بلکه هر کار خیری که انجام شود به همان مقدار جلوة معصومین علیهم السلام  می شود چون ایشان مبدأ خیر هستند « اِن ذُکِرَ الخیر کُنتُم اوله » مثلا اگر اشکی از چشم کسی برای امام حسین(ع) ریخته می شود او نیست که گریه می کند، اشک امام زمان(عج) است که از چشم او جاری می شود. چه قدر شیرین است که چشم انسان بصر امام زمان(عج) باشد، زبانش زبان امام زمان(ع) بشود

وقتی کسی چیزی را می سازد اگر کسی آن را خراب کند ناراحت می شود، خالق قلب نیز وقتی میبیند انسان این قلب را با گناه و خطا خط خطی کرده است ناراحت می شود که چرا این قلبی که اینقدر تحیت دارد که من خریدارش هستم، که    « ان الله اشتری من المومنین انفسهم » چرا این قلب را آلوده کردی و از قیمت انداختی، لذا طلبگی سیر در عصمت و طلبه معصوم بالقوه است تا به تدریج عصمت اهل بیت علیهم السلام را تدریجا به قدرسعة وجودی اش به فعلیت برساند.


وقتی اعمال انسان به واسطة ملائکه در وجود انسان تثبیت می شوند، انسان در طول طلبگی باید به این مسئله توجه داشته باشد که اگر از همین ابتدا مراقبه نداشته باشد، مراقب نگاه و فکرش نباشد، این نگاه بد یا فکر بد در وجود او ثبت خواهد شد و در آینده بدین واسطه تأثیر منفی در جامعه خواهد گذاشت

اگر کلام حقی بر زبان جاری می شود، به اعتبار اینکه از یک منبع سرچشمه گرفته و هر چه خیر است از اهل بیت علیهم السلام سرچشمه گرفته است، بنابراین کلام خیری که فردی بر زبان جاری می کند نیز در واقع از امام معصوم (ع) جاری شده و به واسطة زبان این شخص بیان شده است چون « اِن ذُکرَ الخیر کنتم أوّلَهُ و آخِرَهُ ... » و مثال آن مانند اینکه همه صداها در تمام رادیوها و آثاری که دارند همه از گوینده است نه از خود رادیو.

اما اگر کلام حق باشد، « فلها عشرة امثالِها » یعنی کلام حق چون خیر است، ده شاخه پیدا می کند یعنی یک کلام حق تبدیل به ده جلوة حق می شود و در وجود انسان تثبیت می شود، ولی کلام باطل، یک کلام و بدی محسوب می شود و یک جلوة باطل در وجود انسان تثبیت می شود که « جزاء سیّئة سیّئةٌ مثلها »، قرآن نیز به تثبیت اعمال اشاره کرده است « اِقرَء کتابکَ کفی بنفسک الیس علیک حَسیباً »

و دربارة عرضة اعمال انسان در روزهای دوشنبه و پنجشنبه به خدمت امام زمان(عج) معصومین علیهم السلام فرموده اند: « تُعرَضُ الأعمال » نفس اعمال بر امام زمان(عج) عرضه می شود و نفس عمل بدون عامل نخواهد بود


آنچه اسباب قتل اهل بیت(ع) رافراهم آورد کم بودن درک مردم بود ولی اگر درک مردم بالا رفت اسباب قتل اهل بیت(ع) کم می شود و اسباب غیبت نیز کم خواهد شد. طلبه ای هم که محور اصلی کارش تحصیل باشد، درکش بالا خواهد رفت، میزان حرکت تحصیلی وتهذیبی در مسیر درک کتاب و سنت است و هر چه درک و تحصیل و تهذیب بیشتر باشد به امام نزدیک تر شده ایم، و در این صورت غربت امام زمان(عج) را خوب درک خواهد کرد، در صورتی رضایت امام زمان(عج) حاصل خواهد شد، که در مسیر درک ایشان حرکت کرده باشیم .

خداوند متعال طبییعت انسان و تمام موجودات را به اعتبار اینکه ممکن الوجود هستند بالضروره فقیر آفریده است، «یَا اَیها النَّاس اَنتُم الفُقَرَاءالی الله وَالله هُوَ الغَنِیُ الحَمِید.»


تمام موجودات حتی برگ درختان و...  برای بقاء ، آب ، غذا، نور و... نیاز به خداوند دارند و خداوند نیز به همگی رسیدگی میکند ، اما انسان در این خیال است که روزی اش را زیادتر کند ،در حالی که نمی داند روزی ها تقسیم شده است ، تقسیم روزی مثل صف نانوایی است که نوبت همه خواهد رسید . «وَفِی السَّمَاءِ رِزقُکُم وَمَا تُوعَدُونَ» ، «فَوَرَبُّ السَّمَاءِ وَالاَرضَ اَنَّه  لَحَق مثل مَا انکم تَنطِقُونَ » .


اما باید بدانیم که حرکت برای رسیدن روزی لازم است ولی باید بدانیم که رسیدن روزی نیاز به سبب دارد که یکی از سبب ها حرکت و تلاش است و دیگری که بالاترین سبب برای رسیدن روزی است ،یقین به این است که روزی ازسوی حق تعالی خواهد آمد .در روزی های معنوی نیز چنین است، یقین  بالاترین سبب برای جذب کمالات معنوی است . علی ایّ حالٍ باید یقین به این پیدا کنیم که فقیر هستیم بلکه انسان عین فقر است، باید به این یقین برسیم که امام معصوم (علیه السلام) به اعتبار اینکه دارای تمام لا فرق است یعنی فرقی با حق تبارک وتعالی ندارد اینکه اوعبد است- ما را می بیند و در محضر ایشان هستیم
استاد نجفی درس اخلاق استاد نجفی امیر نجفی حجت الإسلام و المسلمین نجفی درس اخلاق مدرسه خاتم الأنبیا استاد اخلاق اخلاق علم اخلاق راه رسیدن به خدا عرفان مهدویت حدیث قرآن کتاب سنت امام زمان حضرت صاحب راه استاد استاد نکته های ناب اخلاقی نکته های اخلاقی